Ζείς;

Ξύπνησες τα χαράματα, άνοιξες τα παντζούρια
Ψηλά – ουράνιες φωτιές, κάτω – ποτάμι αίμα
Εξέτασες το σώμα σου, ανέπαφος ακόμα
Ντύθηκες με το θάρρος σου και βγήκες να παλέψεις
ΠΙΣΩ! Ονειρευόσουν

Ξύπνησες τα χαράματα, άνοιξες τα παντζούρια
Μάσκες που περπατούσανε, βέλη καραδοκούσαν
Μπλεγμένος με τα πλήθη που ανίδεα πηγαίναν
Γέμισες τα πνευμόνια σου και κραύγασες “Ξυπνήστε”
ΠΙΣΩ! Ονειρευόσουν

Ξυπνάς απομεσήμερο και μένεις στο σκοτάδι
Λίγος καφές, λίγος καπνός μέσα στην παραζάλη
Έξω τα πάντα ήρεμα, τα ίδια και τα ίδια
Σα να μην έγινε το χθες, το αύριο το ξέρεις
Εμπρός! Είν’ η ζωή σου

posted by 2Σx2

Like wild horses...

Him that i love

i wish to be free...
even from me...

posted by elafini

Πέταγμα της κουκουβάγιας σε δάσος γεμάτο trolls,

νύχτες πλημμυρισμένες από τον ιδρώτα του μυαλού σου

Κραυγή της αγωνίας στην ολοκλήρωση

και αίμα από τη σάρκα της ψυχής μου στα χείλη σου,

έπαθλο του έρωτα μας…

Σελίδες γραμμένες σε ένα απόγευμα, με τον ήλιο να κάνει νάζια

σαν τους χρωματισμούς της κόρης των ματιών σου

όνειρα βγαλμένα από κήπους στρωμένους με χίλιων λογιών λουλούδια και ανθούς του κορμιού σου…

Το όνειρο της ζωής μου μαζί σου και του κόσμου

μέσα από τα μάτια σου…

posted by dimosthenis

όνειρο

έχω ένα όνειρο πάντα μίσο ανάμεσα σε ιδρωμένες σκέψεις ξυπνάει τον ύπνο μου διαλύεται μέσα μου αφήνοντας με παράξενα αποπροσανατολισμένη παράξενα πάντα ποτισμένη με ανάγκη για ξένα από τα ίδια
έχω ένα όνειρο που δεν το αφήνω γιατί ποτέ δεν το άγγιξα

Μόνο αυτό με κουβαλάει. όχι εγώ.


posted by ion