Εν αρχη ην ...In Love (alagrecque)

Και τοτε αντικρυσα αυτο που τοσο καιρο δεν εβλεπα. Ηταν ερωτας. Ξεχασμενος. Πεθαμενος. Καταχωνιασμενος στα βαθια και κρυφα μυχια μου. Μια γλυκεια αναμνηση με παρεσυρε στη δινη των συναισθηματων μου. Ξυπνησε τον εφηβο που ειχα ξεχασει πριν χρονια σε εκεινο το σχολειο. Εκει που πρωτογνωρισα τον ερωτα. Εκει που αναρωτηθηκα για πρωτη φορα τι μου συνεβαινε. Δεν ηξερα τι ενιωθα. Μουδιασμενος απο τη θωρια του ερωτα, αδυναμος και συναμα ικανος για ολα. Συνεπαρμενος απο αυτο που συνειδητοποιουσα, αφησα ενα δακρυ κι ενα χαμογελο να περιπλανηθουν στο κενο. Μου κοβεις την ανασα. Κλεβεις ολη τη δυναμη του μυαλου μου. Ξυπνας ζωγραφιες αλλοτε σαν του Matisse απλες φιγουρες γεματες χρωματα κι αλλοτε σαν της Lempicka ερωτικες και δυναμικες. Μου χαμογελας. Δεν γνωριζεις. Η μηπως γνωριζεις? Κι ομως το νιωθω. Θελω να πιω κρασι απο τα χειλη σου. Να φιλησω τα σημαδια σου. Να χαιδεψω τις αναμνησεις σου. Να σε χαζευω οσο κοιμασαι. Κι οταν ξυπνησεις θελω να ειμαι εκει να σου πω την πρωτη καλημερα. Θελω να σου πω πολλα. Αρκουμαι στο να περιμενω. Προς το παρον σου λεω μονο αυτο το γεια. Θα σου πω κι αλλα. Συντομα...

posted by alagrecque