25.6.07

Σε κοιταζω , σε παρατηρω.
Καθεσαι απεναντι μου,
καπνιζοντας και πινοντας κοκκινο κρασι.
Δεν εχουν περασει παρα μερικα λεπτα
απο την στιγμη που με κτυπησες.
Στεκομουν εκει χωρις αντιδραση.
Σε κοιταζα με μισος.
Σου ειχα ζητησει να σταματησουμε αυτον τον ανοητο καυγα.
Δεν οδηγουσε πουθενα παρα μονο στην βια.
Στο ειπα κιολας, η βια γενναει βια,
μην συνεχιζεις.
Εσυ ηθελες να πεις περισσοτερα,
να βγαλεις απο μεσα σου οτι αισθανοσουν.
Μου ειπες πως ειχε ερθει η ωρα να μαθω ποσο θανασιμη ησουν.
Πως την προδοσια μου θα την πληρωνα ακριβα.
Τοτε ηταν που με κτυπησες, δυνατα ,
πανω ακριβως στο αυτι.
Για να με πονεσεις περισσοτερο.
Ειδες στα ματια μου τον πονο,
ενιωσες την λεξη που επνιξα στην κραυγη μου.
Ειδες το μισος μου για σενα.
Και γελασες δυνατα, υστερικα,
μολις καταλαβες πως δεν θα αντιδρουσα.
Εκανες δυο βηματα πισω
και πηγες στην κουζινα να βαλεις στο ποτηρι το κρασι.
Ετσι βρεθηκαμε στους καναπεδες ,
σχεδον αντικρυστα ο ενας απο τον αλλον.
Αναψαμε τσιγαρο σχεδον ταυτοχρονα.
Τραβηξα δυο τρεις βιαστικες ρουφηξιες για να καλμαρω λιγο.
Εσυ ανακατευεις τον καπνο
μαζι με γουλιες κοκκινου κρασιου.
Δεν μιλαμε.
Ουτε καν με κοιτας.
Προσπαθω να παρω το βλεμμα μου απο πανω σου,
αλλα δεν μπορω.
Θελω να ξεχασω αυτο που εγινε, τα λογια σου,
τον ανοητο καυγα μας αλλα δεν μπορω.
Πως μπορεις να εισαι τοσο κακια μαζι μου?
Πως μπορεις να με προσβαλλεις ετσι?
προσπαθεις να βολευτεις στον καναπε καλυτερα.
Καθως απλωνεις τα ποδια σου ,
κατα λαθος σηκωθηκε λιγο η φουστα σου.
Ειναι δυνατον να το κανεις επιτηδες?
Ακομα και τωρα να παιζεις μαζι μου?
Γιατι παιζεις μαζι μου, αυτο το παραξενο παιχνιδι?
Χωρις να μου δινεις καθολου σημασια
να με ελεγχεις τοσο πολυ?
Δεν μπορω να παρω το βλεμμα μου απο τα ποδια σου.
πρεπει να ηρεμησω κι’εγω
για να μην γινουν χειροτερα τα πραγματα.
Αυτη την στιγμη το κρασι φανταζει σαν η μονη διεξοδος.
Δε βαριεσαι, σημερα θα πιω κι’εγω κανα-δυο ποτηρια.
Σηκωνομαι να φερω το ποτηρι μου.-αγαπη μου ,
αν πηγαινεις στην κουζινα
φερε μαζι σου και την μπουκαλα με το κοκκινο κρασι,
κλεισε και τα φωτα σε παρακαλω,
σημερα εχω εναν φοβερο πονοκεφαλο.



posted by zero



8 comments:

elafini said...

από τα πιο ωραία σου zero..γι'αυτό χαίρομαι διπλά που είναι στο hotel ;)...καλημέρα κι από εδώ σε όλους

(δεν άντεξα στον πειρασμό να μη βάλω μουσική zero)

Anonymous said...

Η κίτρινη γραμματοσειρά μοιάζει με τα μάτια του θηρίου μέσα στη νύχτα..Ό,τι πρέπει γι' αυτό το κείμενο που ξυπνάει δολοφονικά ένστικτα...

Κάθε σου κείμενο κάτι ξυπνάει zero!

zero said...

@elafini μου σε ευχαριστω πολυ.
Οσον αφορα την μουσικη...
το προβλημα δεν ειναι η μουσικη...
ειναι που η μουσικη ξεκινα μονη της.
Υπαρχουν ανθρωποι που οταν σερφαρουν στο δικτυο ακουν την δικια τους μουσικη.
Γι'αυτο ΔΕΝ πρεπει , η μουσικη να ξεκινα απο μονη της.
Πρεπει να υπαρχει μια αναφορα σε ενα μουσικο κομματι...
και ενα κουμπι
οποιος θελει να το πατα και να ακουει.
Αυτη ειναι η αποψη μου.


@παπι σε ευχαριστω πολυ.
Σε γενικες γραμμες
οτι κανω εγω γενναει συναισθηματα
γιατι...
τετοιος ανθρωπος ειμαι.


Την καλημερα μου σε ολους.


ζερο.

elafini said...

καλέ μου zero..για μένα το ποστ είναι μια ολοκληρωμένη εμπειρία..εικόνα, ήχος, κείμενο..οι εκάστοτε μουσικές επιλογές σε μεταφέρουν στην ατμόσφαιρα του ποστ, πολλές φορές το συμπληρώνουν, άλλες λειτοθργούν αυτόνομα...δεν είναι απλή μουσική υπόκρουση...έτσι λειτουργεί και το ελαφόσπιτό μου και το hotel...άσε που σε αυτά που νιώθω και θέλω να εκφράσω δεν μπαίνουν "δεν" και "πρέπει"... σεβαστή η άποψή σου κι ευχαριστούμε για το κείμενο...καλημέρα :)

Pan said...

θανατηφόρο - κυριολεκτικά - το κείμενο. Μόνο μια ένσταση. Δεν μπορώ να φανταστώ δράση χωρίς αντίδραση. οποιουδήποτε είδους.

zero said...

@pan σε ευχαριστω πολυ.

Την αγαπαει ο τυπος γι'αυτο δεν αντεδρασε.
Εξ'αλλου μην ξεχνας οτι μπορει να φταιει κιολας.
Μια απιστια ισως.

ζερο.

unknown evening star said...

ponese...

zero said...

@evening star
Αν πονεσε λεει...